Odpusty za zmarłych (za dusze w czyśćcu cierpiące)  
W dniach 1 i 2 listopada za nawiedzenie kościoła i modlitwę za zmarłych;
W dniach od 1 do 8 listopada za pobożne nawiedzenie cmentarza i modlitwę za zmarłych

Odpust można  zyskać każdorazowo, pod zwykłymi warunkami (stan łaski uświęcającej po dobrej, szczerej Spowiedzi św., Komunia św., odmówienie modlitw: Ojcze nasz, Wierzę w Boga i modlitwy na intencje Ojca Świętego oraz brak przywiązania nawet do grzechu lekkiego).

Zwyczajowo jednego dnia można zyskać odpust zupełny za jednego zmarłego (za duszę w czyśćcu cierpiącą).
W Roku Jubileuszu 2025, spełniając warunki zyskania odpustu, można go zyskać za dusze w czyśćcu cierpiące dwa razy dziennie.


Wypominki za zmarłych

W dniach od 1 do 8 listopada modlimy się za zmarłych polecanych w Wypominkach jednorazowych:
- w tygodniu na różańcu o 17.15 i na Mszy św. o 18.00;
- w niedzielę na różańcu o 17.45 i na Mszy św. o 18.30.

Wypominki można składać do skarbonki przy ołtarzu św. Józefa. 


Zachęcamy do gorliwej modlitwy za naszych zmarłych i za dusze w czyśćcu cierpiące.

Bracia Mniejsi Franciszkanie ze Wschowy.

400 lat franciszkanów

565 lat franciszkanów

we Wschowie

We Wschowie początki fundacji franciszkańskiej sięgają roku 1457, kiedy to mieszczanie i magistrat królewskiego miasta Wschowy, ofiarowali bernardynom teren pod budowę kościoła i klasztoru. W 1462 r. z ofiar mieszczan i okolicznej szlachty zbudowano kościół i klasztor pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu i św. Bernardyna ze Sieny. Klasztor początkowo należał do prowincji czesko-austriackiej.

W roku 1467 wszedł w skład nowo powstałej polskiej prowincji obserwantów. W latach 1456 – 1558, klasztor pomyślnie się rozwijał, a zakonnicy prowadzili bez większych przeszkód swoją działalność duszpasterską.

 

Czytaj dalej na temat historii klasztoru

 

 

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu