W naszym Sanktuarium w ostatni piątek miesiąca modlimy się w sposób szczególny za zmarłych polecanych przez wiernych w wypominkach:   
- o 17.30 odmawiamy Różaniec za zmarłych przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Pocieszania.
- o 18.00 odprawiana jest Msza święta w intencjach zbiorowych za zmarłych.  
Przed Mszą św. jest też okazja do Spowiedzi świętej.      
Wypominki za zmarłych można składać w kościele przed Różańcem i Mszą św.    
Serdecznie zapraszamy do tej jakże ważnej modlitwy za naszych zmarłych i za dusze w czyśćcu cierpiące.

           
             Modlitwa za zmarłych to jedna z
najważniejszych praktyk duchowych wspierających dusze po śmierci. Kościół katolicki podkreśla znaczenie modlitwy, gdyż w ten sposób możemy prosić Boga o miłosierdzie dla zmarłych i przyspieszyć ich zbawienie. Szczególnie polecane jest ofiarowanie Mszy Świętej za dusze w czyśćcu cierpiące, modlitwa różańcowa, Droga Krzyżowa, a także częste odmawiania modlitwy „Wieczny odpoczynek.                     
            Ważnym sposobem wspierania duszy po śmierci jest ofiarowanie odpustów, które mogą pomóc zmarłym w uwolnieniu ich od kar czyśćcowych. Aby uzyskać odpusty dla zmarłych, należy spełnić określone warunki, takie jak Spowiedź, Komunia Święta, modlitwa w intencjach papieża oraz wykonywanie określonych czynów miłosierdzia.     
            Modlitwy za zmarłych mają na celu nie tylko przyniesienie ulgi duszom zmarłych, ale także podtrzymanie ich pamięci wśród żyjących. Nawiązanie duchowego kontaktu poprzez modlitwę daje poczucie bliskości z bliskimi, nawet po ich odejściu.

            Święty Jan Paweł II niespełna dwa lata przed swoją śmiercią powiedział: „Modlitwa za zmarłych jest ważną powinnością, bowiem nawet jeśli odeszli w łasce i w przyjaźni z Bogiem, być może potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia, by dostąpić radości nieba”.

            Papież Franciszek w czasie jednej ze środowych katechez natomiast wskazał na jeszcze jeden aspekt. Według niego modlitwa za zmarłych jest przede wszystkim wyrazem wdzięczności z powodu świadectwa tych, którzy nas opuścili, oraz za uczynione przez nich dobro. „Jest ona dziękczynieniem Panu za to, że nam ich dał, a także za ich miłość i przyjaźń”. Innym razem wyjaśniał, że wspomnienie zmarłych, troska o groby i modlitwy w intencji zmarłych są świadectwem ufnej nadziei, zakorzenionej w przekonaniu, że śmierć nie jest ostatnim słowem o ludzkim losie, ponieważ człowiek jest przeznaczony do nieskończonego życia, zakorzenionego i znajdującego swoje wypełnienie w Bogu.


Modlitwa do Matki Bożej za dusze w czyśćcu cierpiące    

Najświętsza Panno Nieustającej Pomocy, Matko litościwa, racz spojrzeć na biedne dusze, które sprawiedliwość Boża zatrzymuje w płomieniach czyśćcowych. Są one drogie dla Twego Boskiego Syna, gdyż zawsze Go kochały i teraz gorąco pragną być blisko Niego, lecz nie mogą zerwać swych więzów, które je trzymają w palącym ogniu czyśćca. Niech się wzruszy Twe serce, Matko litościwa. Pośpiesz z pociechą dla tych dusz, które Cię zawsze kochały i teraz ślą do Ciebie swe westchnienia. Wszak są to Twoje dzieci, bądź więc im pomocą, nawiedzaj je, osładzaj ich męki, skróć ich cierpienia i nie zwlekaj z ich wybawieniem. Amen.

400 lat franciszkanów

565 lat franciszkanów

we Wschowie

We Wschowie początki fundacji franciszkańskiej sięgają roku 1457, kiedy to mieszczanie i magistrat królewskiego miasta Wschowy, ofiarowali bernardynom teren pod budowę kościoła i klasztoru. W 1462 r. z ofiar mieszczan i okolicznej szlachty zbudowano kościół i klasztor pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu i św. Bernardyna ze Sieny. Klasztor początkowo należał do prowincji czesko-austriackiej.

W roku 1467 wszedł w skład nowo powstałej polskiej prowincji obserwantów. W latach 1456 – 1558, klasztor pomyślnie się rozwijał, a zakonnicy prowadzili bez większych przeszkód swoją działalność duszpasterską.

 

Czytaj dalej na temat historii klasztoru

 

 

800 lat zakonu

1W 1209 roku św. Franciszek z Asyżu założył nowy zakon w Kościele. Siebie i swoich towarzyszy nazywał braćmi mniejszymi (łac. fratres minores) - chciał przez to podkreślić, że ich życie ma polegać nie na wywyższaniu się, ale na świadomym wyborze małości (łac. minoritas), uniżoności.

2Do takiej postawy zachęcał Chrystus w Ewangelii, a Franciszek nakazał w regule praktykować życie w ubóstwie i uniżeniu. Pierwszych zakonników nazywano Pokutnikami z Asyżu, dopiero później przyjęła się nazwa franciszkanie (od imienia św. Franciszka). Do XV wieku istniał jeden zakon franciszkański.

3W wyniku uwarunkowań na tle kulturowym, historycznym, geograficznym oraz na skutek różnic w praktycznym stosowaniu reguły, w XV i XVI w. wyłoniły się istniejące do dzisiaj trzy niezależne zakony franciszkańskie: Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, Zakon Braci Mniejszych i Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

800 lat zakonu